Pijlsnel naar het fort van Lier!

Een groep van 22 Pijlsnel-leden is in het weekend van 23 tot 25 september naar Lier geweest om te schieten. Jack en Bianca hebben daar enthousiast een mooi, humoristisch en vrolijk stuk over geschreven, lees snel verder!

“Pijlsnel naar het fort van Lier!”

Team ANou dat is een lekkere kop he! (al  zeg ik het zelf). Nou voor  sommigen pakte dit totaal anders uit. Nadat een groepsapp was aan gemaakt werden de mensen die mee zouden gaan al erg enthousiast.  Al weken was het overleggen over de staan plaatsen met caravans en tenten en over (vooral) de drank en het eten.

Toen eindelijk de dag van vertrek was aangekomen zagen de meeste al van Henk Slemmer de eerste berichten dat het goed toeven was in het fort. Zeker nadat Roy van der Meulen een Foto plaatste over de kampeerplekken. De meesten, waaronder ik ook, waren er klaar voor. Sommigen waren dus al vooruit gereden en anderen vertrokken later van huis die middag. Wat normaal 2 uurtjes met de auto rijden is, duurde het deze dag helaas (ietsje) langer dan gepland. Door dikke files, zoals gemeld door Jur op de app, besloten Dave en ik om over de A4 via Bergen op Zoom te rijden. Vol goede moed gingen wij om ongeveer kwart voor 6 op pad, maar inderdaad, ter hoogte van Schiphol stonden wij ook al vast. Dan hoor je ineens de file berichten langskomen op de radio. A2 – A27 5 a 6 km file en ja hoor, alsof dat niet genoeg was, de A4. Met veel spanning luisterde wij naar de radio.

Hoeveel zou het zijn? 1 of misschien 2 km file? NEE natuurlijk niet. Vanaf het punt dat wij dit hoorde stond er 10km file!! Vanaf dat punt ga je toch denken ….. Ik hoop dat we er nog voor het donker zijn. Helaas, dat ging echt niet lukken. Over de 10 km hebben we meer dan 1 uur gedaan dus aankomst met nog een beetje licht was uitgesloten. Na lang rijden zagen wij eindelijk een bord met LIER erop. Mooi, dacht ik toen, we zijn er bijna. Ook dit was edele hoop. Na vele wegen binnen door gaf mijn tomtom eindelijk aan nog 1 km, yess dacht ik toen, moesten we volgens mijn tomtom en de bordjes op 90

In het bos

0meter rechts af. Nou wat ik toen zag zeg pfff, je hoort wel eens over een kasseien pad  in de wielerklassieker Bastenaken – Luik, maar dit was erger!

Met maximaal 10km per uur konden we over deze weg, lees pad, anders kwamen alle borden, bekers, bestek en andere artikelen uit de kasten gerold. Naast mij zat Bianca die zich echt ging af vragen of we wel goed zaten. Na binnenkomst op het fort zagen wij daar een gezellige club mensen zitten onder een grote party tent van Marlon. Nadat een paar auto’s van de plaatselijke politie schietclub weg waren konden we de caravans op hun plek zetten. Nadat iedereen had geholpen met de laatste caravans op hun plek te zetten was het denk ik al gauw een uur of 10 ‘s-avonds. Dus ‘Pijlsnel’ naar het fort van lier was het net niet. Meteen was het met iedereen even bijpraten onder het genot van een drankje, want dat hoort er nu eenmaal bij, om vervolgens op tijd het mandje op te zoeken voor de volgende dag.

Bij de meeste van ons liep de wekker rond een uur of 7 af. Ondanks de iets wat koude nacht had iedereen opperbest geslapen en heel veel zin in de schietdag. Hier waren we immers voor gekomen. Bij de inschrijving ging het best snel. iedereen moest zijn naam op een kartonen bord schrijven en dan zich aanmelden. So far so good, Henk Slemmer besloot Erik z’n naam op het bord te schrijven. Nou mensen, we hadden er meteen een nieuw lid bij dit weekend. Erik van Voorst werd Eric von Stroheim! Z’n bijnaam was geboren.

Bij de inschrijving vooraf wisten we al dat er voor de schutters een ontbijt en lunch zou zijn. Nou en wat voor ontbijt was dit zeg! Voor echte Schutters tenminste! Gebakken eieren met spek met koffie op de vroege morgen zodat we voor de rest van de ochtend er stevig tegenaan konden. Na het ontbijt gingen we op pad met onze 2 teams. Team A begon op baan 8 en team B (de senioren) begon op baan 9. Voor een hoop was het heel erg wennen om te schieten in het bos, maar dit ging wonder boven wonder echt heel goed.

Nadat A en B al een tijdje achter elkaar aanliepen kwamen we uit bij baan 14 of 15. (weet dit niet meer precies) Het feit was wel dat Patrick en Marlon hun “baldadigheids” pijlen hadden meegenomen. Henk Slemmer schoot, van onderaf in een tunnel, op zijn blazoen buiten. Marlon en Patrick KNALDEN er gezellig nog 2 pijlen bij. Henk keek wel even raar op maar bedacht toch…. tja dit had ik kunnen weten. Na de goede lunch, keuze hamburger of stoofvlees, gingen wij weer verder.

Dit was echt de perfecte dag om lekker te knallen op het fort van Lier.
Oh ja, voor ik het vergeet te vermelden in dit verslag. Er is helaas 1 persoon onderuit gegaan in het bos. Ik omschrijf het netjes anders krijgen we klachten. Het betrof de persoon eerder gemeld met de mooie naam Von Stroheim. Conslusie na de val…. boog stuk, stabilisator stang, en een hoop gevloek en getier. Henk pepte Eric weer een beetje op en we konden door. Gelukkig!

De organisatie had na het inleveren van de scorebriefjes ook nog veel vraagtekens bij de persoon Eric van Stroheim. Die beste vent kwam nergens in voor! Ze hadden hun hele administratie al 4 keer doorgenomen en nagekeken, maar bij het inleveren kwam daar de aap uit de mouw. Van Miljaar en goddoeme was het mistery opgelost. Organisatie blij en wij uiteraard ook. (ohh ja de bijnaam heeft hij nog hoor)

Dit gezegd te hebben moesten we naar de prijsuitreiking. Tot onze verbazing moesten we schieten voor de 2de of 3de plek. Als jullie nou allemaal denken, zo die hebben goed geschoten!! Dan heb je het mis. we moesten schieten voor de prijs van het grootste team. Wij en die andere club hadden 10 schutters die meededen aan de verschieting. Helaas werd het een 3de plaats maar de prijs was er niet minder om. 1½ Liter Leffe bier en die was, hoe kan het ook anders, met 5 minuten op. Na veel lachen met andere schutter was het tijd voor het serieuzere werk, de BBQ! Petra en Lisa waren Lier in geweest voor stokbrood en sausjes. Het vlees was geregeld door Marlon dus alles was klaar voor een geweldig avond eten met z’n allen. (Marlon en Petra nogmaals bedankt voor het meenemen en regelen van het vlees en de BBQ) Dit was het begin van een hele gezellige avond met z’n allen.

De hele groep bij elkaar

Ik ga hier niet vertellen wat er zich allemaal heeft afgespeeld die avond. Als je dat misschien een keer wilt meemaken, zal je zelf mee moeten gaan volgend jaar. Ook dan trouwens, zal er geen woord verteld worden over de zaterdagavond.

Wat ik wel ga vertellen is over de volgende morgen. (smile) Wat voor de 1 een normale ochtend was, bleek het voor een ander, hoe zal ik het zeggen, een iets mindere ochtend te zijn. De uitdrukking een houten hoofd was wel een understatement. Maar al snel klaarde het bij iedereen in het hoofd weer op en konden we de laatste dingen doen, zoals het inpakken van de caravans en tenten. Wij hadden de organisatie beloofd om de wc’s schoon te maken als deze mochten openblijven. Zo gezegd, zo gedaan. Wie precies de wc hebben schoongemaakt weet ik niet, maar ik zeg, denk ik, namens iedereen bedankt daarvoor! Als laatste kwam Herr Von Stroheim, iets nog wat slaperig, ook uit z’n kasteel gerold.

Nadat de iedereen was ingepakt en klaar voor vertrek gingen we weer op weg naar huis. Ik wil iedereen echt bedanken voor een heel erg leuk maar ook gezellig weekend.

Ik hoop dat we dit snel gaan herhalen en anders hoop ik echt volgend jaar weer! Misschien wel met meer schutters.

Groeten,
Jack en Bianca

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *